تقریبا از ابتدای بیست روزی که بحث انتخاب وزیر بهداشت و مدیران جدید این وزارتخانه داغ است، دائم این چند جمله را میشنوم: مدیر و وزیر جدید باید تجربه کار در تمام سطوح را داشته باشد. مدیر باید همه سطوح کاری را تجربه کرده باشد. مدیر و وزیر جدید باید تجربه داشته باشد!
اشاره ام به این اصل مهم نیست که تجربه لازم نیست. اتفاقا تجربه میتواند مهم باشد اما سوالی که ذهنم را مشغول کرده: آنهایی که هم تجربه داشتند و هم سطوح مختلف را تجربه کردند، واقعا در بهبود شاخص ها و عملکردها موفق بودند؟ این عزیزان با تجربه که گاها سنی از آنها هم گذشته مدیریت اثربخش داشتند؟ اگر اینطور بود که الان وضعیتمان این نبود!
راستش را بخواهید آدم نگاه که میکند در این بیمارستان ها، مراکز درمانی، مراکز بهداشتی، پژوهشکده ها و مراکز تحقیقاتی، شما دسته دسته جوانان توانمند، با انرژی، دغدغه مند و دلسوز میبینید که یقینا میتوانند گرهی از این نظام سلامت باز کنند اما اساسا پدرخواندگان سلامت اجازه نقش آفرینی آنها را نمیدهند.
دوستان زیادی دارم که اینجا به صد بهانه به آنها نقشی نمیدادند ولی پایشان که از مرز گذشت، آنجا جایگاه و موقعیتی پیدا کردند و اتفاقا موفق تر هم بودند.
حقیقتا گرفتار برخی پدرخواندگانی هستیم که زحمت بسیار کشیدند اما اگر یک مدیر جوان بخواهد وارد گودشان شود، صد بهانه میگیرند که آن جوان نقش نداشته باشد.
دوباره تکرار میکنم: آن مدیران با تجربه ای که سالها مدیر بودند و مشکلات متعددی در زمان مدیریتشان بود، دوباره میخواهند چه ارزش افزوده ای داشته باشند که خود را داوطلب مسئولیت در نظام سلامت جدید میدانند. یکبار هنرتان را دیدیم به خدا. اگر میخواستید کار عظیمی بکنید در همان زمان میکردید.
