خبر اعتصاب و اعتراض پرستاران در اقصی نقاط کشور نشان از درد عمیقی است که پرستاران بخاطر مشکلات متعددشان تحمل میکردند و حال دیگر صدای مطالبه گری شان کاملا شنیده میشود.
نگاهی به اوضاع نیروی انسانی بهداشت و درمان نشان میدهد، عدم پرداخت درست مطالبات، عدم تناسب در پرداخت ها و مشکلات متعدد نه تنها در پرستاران، بلکه در سایر گروه های بهداشت و جریان ادامه دارد.
نداشتن متولی صنفی برای حوزه بهداشت باعث شده است صدای بی صدایان بهورزان، کاردانان و کارشناسان بهداشت، مراقبین سلامت، ماماها، پزشکان خانواده و پزشکان عمومی و سایر گروههای سلامت شاغل در بخش بهداشت شنیده نشود و این آتش زیر خاکستر است.
بخش قابل توجهی از نیروی انسانی بهداشت شرکتی اند و بسیاری از امتیازات نیروهای رسمی را دریافت نمیکنند. از سویی دیگر به نسبت اقدام و خدمت، دریافتی های این نیروها بشدت پایین است و خطر مهاجرت شغلی به مشاغل آزاد بیخ گوش نظام سلامت است.
خدمات مراقبتی سلامت، واکسیناسیون، مراقبتهای بیماریهای قابل اپیدمی و غیرواگیر، پیگیری بیماران، بازرسی های بهداشتی اصناف و مشاغل، تمام خدمات بهداشت و درمان مردم در مناطق محروم و… بخش قابل توجهی از مجموعه خدمات سلامت است که در شبکه های بهداشت ارائه میشود و با اوضاع پرداخت های حداقلی و تاخیر در دادت مطالبات و نبود عدالت در مواجهه با مطالبات، کیفیت خدمات را تحت تاثیر قرار میدهد.
انتطار میرود دکتر ظفرقندی علیرغم انتصاب یک معاون بهداشت با تخصص علوم بهداشتی و آشنا به مشکلات این حوزه، صدای بی صدایان سلامت را بشنود تا نداشتن مرجع پیگیر مطالبات صنفی برای این افراد باعث غفلت از این حجم نیروی انسانی نشود.
✍ علی محسنی نیا
