شاید یکی از اصلی ترین چاه های بزرگ مقابل پای ظفرقندی، وزیر بهداشت کنونی که جامعه منتقدین بسیاری را مقابل او قرار میدهد، انتصاب تمام معاونین از هم صنفان خود است.
وقتی قرار باشد تمام معاونت های وزارت بهداشت از تخصص های پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی باشد، عملا امتداد همان نگاهی است که چند دهه در وزارت بهداشت جریان داشته است.
یک انتقاد به جا هست که واقعا از متخصصین غیرپزشک یک نفر وجود ندارد که معاونت های درمان، بهداشت، توسعه یا حتی دانشجویی فرهنگی را برعهده گیرد؟
از طرفی دیگر کمیته انتصاباتی معرفی میشوند که از مجموع ۶ نفر، ۴ نفر پزشک، یک نفر دارو ساز و یک نفر دندانپزشک اند. یعنی یک دکتری مدیریت یا پرستاری یا بهداشت یا مامایی که چند صدهزار کادر بهداشت و درمان از این جنس اند، نمیتوانست در این کارگروه باشد؟
حال باید دید ظفرقندی در این روزها میتواند از این آزمون سربلند بیرون بیاید؟ هرچند تخصص و رشته همه ی صلاحیت یک مسئولیت نیست اما با نادیده گرفتن سایر تخصص ها عملا یک مسیر انتقاد از او همین نگاه خواهد بود و از طرفی او میتواند با انتصاب مدیران غیر پزشک بهانه را از منتقدین او بگیرد که ظفرقندی فقط وزیر پزشکان نیست و وزیر کل نظام سلامت و جامعه بهداشت و درمان است.
یادمان نرود بخش قابل توجهی از بدنه کادر سلامت درست یا غلط به یقین رسیدند وزارت بهداشت چهاردهه است وزارت پزشکان است و ظفرقندی میتواند با انتخاب مدیران متخصص متعهد از یایر رشته ها این نگاه را بشکند.
