عملا حضور چهره های سنتی که سالهاست در یک ساختار کار کرده اند، نتیجه کار و دستاوردهای آن بخش را نشان میدهد. بطوری که این افراد به هر دلیل نه انگیزه کار دارند و نه ایده ای دارند که اتفاقی جدید بیافتد.
از طرفی آنها مدام مدعی هستند که اگر تحولی ایجاد نمیشود، فشار مدیران رده بالای وزارت بهداشت است که نمیگذارند کار کارشناسی انجام شود اما در بطن ماجرا موضوع چیز دیگری است.
عملا کسی که سالهاست بر صندلی مدیریت وزارت بهداشت تکیه داده است برای خود یک چارچوب طراحی کرده است. یک قاب برای خودش شکل داده که دیگر حاضر نیست از آن قاب خارج شود.
بدین معنی که تا ایده جدیدی مطرح میشود پاسخش این است: نمیشود. امکان پذیر نیست و حتی اگر بپذیرد ایده درستی می تواند باشد اما آن قابی که برای خود شکل داده نمیتواند نوآوری را بپذیرد.
از این جهت بسیار هستند که در وزارت بهداشت سالهاست بر مسئولیت کارشناسی معاونت ها تکیه دادند و برایشان خیلی خوشایند است که شرایط تثبیت شده ای وجود داشته باشد تا آسیبی به این قاب شکل خورده آنها وارد نشود.
پیامی به دکتر ظفرقندی: ساختار سنتی که یک قاب مشخص فعالیت و انعطاف ثابت دارد عملا نخواهد گذاشت اتفاق جدیدی برای سلامت مردم بیافتد. آنها عادت کرده اند. یک ساز و کار را بلدند و بر همان روال ادامه مسیر می روند. آنها اگر شما را به قله موفقیت نبرند، خود باعث سقوط شما و وزارت بهداشت شما می شوند.
