سند مینویسیم. آیین نامه ابلاغ میکنیم؛ تمام ذی نفعان در تهیه آن نقش دارند؟ فقط کارشناسان ستادی وزارت بهداشت میفهمند؟
یکی از روش های غلط سیاستگذاری و تصمیم در نظام سلامت، تمرکزگرایی حول نظرات، تفکر و خواسته های سطح ستادی در وزارت بهداشت یا دانشگاه است. چند کارشناس داخلی دور هم جمع میشوند، بعد برای کل کشور تصمیم میگیرند. بدون اینکه تمام ذی نفعان و گروههای درگیر با ماجرا در تصمیم نهایی دخالت داشته باشند.
گاهی هم ادعا میکنند کارشناس مستقل خارج از وزارتخانه یا دانشگاه هم دعوت میشود اما این مساله هم بدرستی اجرا نمیشود و افرادی درگیر میشوند که تقریبا با آن مدیر و ستاد ارتباط نزدیک دارد.
بدین جهت این روش غلط باید روزی درست شود. اگر خدمتی میخواهد اصلاح شود، اولا تمام ذی نفعان باید مداخله کنند. دوما آنچه در ذهن آن مدیر ستادی است بعنوان وحی منزل نباشد و طوری رفتار نکنند که دیگران نمیفهمند و فقط عده ای در وزارتخانه یا دانشگاه میفهمند. سوما مراقب اثرگذاری افرادی بود که سالها در ستاد دانشگاهها و وزارتخانه تکیه بر صندلی کردند. همیشه مانع تحول جدید میشوند و با تغییر دولت ها جایشان ثابت است.
